Լուսաբացներին սարերի հեռվից, Երկնում լուռ ճախրող Հարազատ մարդկանց բուրմունք է գալիս Ցորեն հացի պես: Նրանց ափերի շոյանքը ծանոթ Հպվում է ցավից թաղկած մեր սրտին Տիրոջ ծածկոցի մեղմ ելևէջով Մեզ բալասանում, հույսի վերածվում:
Մենք, շատ թե քիչ տանելի ապագա ունենալու համար, պետք է աշխատենք բազմակողմանիորեն հասկանալ հզորների ու թույլերի հարաբերությունների անատոմիան։
Բնականաբար, եթե ուժեղների ու թույլերի հարաբերությունների հետ առնչված երկրորդական հանգամանքները դնենք մի կողմ, ապա այդ հարաբերությունների կայուն ու երկուստեք իմաստալից լինելու համար, ընդհանուր առմամբ, պետք է հավասարակշռություն լինի, մի կողմից, ուժեղի համար թույլի օգտակարության և, մյուս կողմից էլ, թույլի համար ուժեղի կողմից պաշտպանվածության միջև...